در تئوري‌هاي روابط بين‌الملل، نظريات با آرمان‌گرايي و واقع‌گرايي آغاز مي‌شوند. به‌عبارتي آرمان‌گرايي اولين نظريه در حوزه روابط بين الملل است كه انديشمندان براي دقت‌نظر و گفت‌وگو در حوزه بررسي مسائل جهاني مورد توجه قرار داده‌اند. در اين نوشتار و ساير نوشته‌هايي كه مسائل جديد با حوزه مناطق آزاد و ويژه اقتصادي پيوند زده شده است، سعي شده تا با اين رويكرد، ديدگاه‌ها و عملكردهاي نوين را به‌عنوان آينه‌اي رودرروي مديران ارشد حوزه مناطق آزاد و ويژه اقتصادي قرار داده شود تا به‌جاي نقد مستقيم آنها بدانند در طول مسئوليت خود چه كرده‌اند و چه بايد انجام مي داده‌اند كه به دليل عدم انجام آنها مناطق آزاد و ويژه ايران بعد از سي سال هنوز بازدهي لازم را پيدا نكرده‌اند، و در نهايت چه بايد كرد خود را براي توسعه مناطق آزاد و ويژه ايران آينده به‌درستي پيدا كنند. منطقه آزاد آينده همگام با ترندهای جدید با ويژگي‌هاي مشتمل بر کاهش بار اداری برای سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادي، دیجیتالی شدن، تنوع بخشی فعاليت‌ها، ادغام در اقتصادهای ملی، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی پایدار، و توسعه خوشه‌های رقابتی و تکنوپارک‌های مجهز، منطبق و از همديگر متمايز مي‌شوند. موفقيت و عدم موفقيت مناطق امروزه در عملياتي‌كردن همين ويژگي‌ها خلاصه مي‌شود. بر همين اساس مناطق آزاد موفق دنيا اهداف خود را براي دستيابي به رشد مركب سالانه تعيين مي‌كنند.

در تئوري‌هاي روابط بين‌الملل، نظريات با آرمان‌گرايي و واقع‌گرايي آغاز مي‌شوند. به‌عبارتي آرمان‌گرايي اولين نظريه در حوزه روابط بين الملل است كه انديشمندان براي دقت‌نظر و گفت‌وگو در حوزه بررسي مسائل جهاني مورد توجه قرار داده‌اند. در اين نوشتار و ساير نوشته‌هايي كه مسائل جديد با حوزه مناطق آزاد و ويژه اقتصادي پيوند زده شده است، سعي شده تا با اين رويكرد، ديدگاه‌ها و عملكردهاي نوين را به‌عنوان آينه‌اي رودرروي مديران ارشد حوزه مناطق آزاد و ويژه اقتصادي قرار داده شود تا به‌جاي نقد مستقيم آنها بدانند در طول مسئوليت خود چه كرده‌اند و چه بايد انجام مي داده‌اند كه به دليل عدم انجام آنها مناطق آزاد و ويژه ايران بعد از سي سال هنوز بازدهي لازم را پيدا نكرده‌اند، و در نهايت چه بايد كرد خود را براي توسعه مناطق آزاد و ويژه ايران آينده به‌درستي پيدا كنند. منطقه آزاد آينده همگام با ترندهای جدید با ويژگي‌هاي مشتمل بر کاهش بار اداری برای سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادي، دیجیتالی شدن، تنوع بخشی فعاليت‌ها، ادغام در اقتصادهای ملی، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی پایدار، و توسعه خوشه‌های رقابتی و تکنوپارک‌های مجهز، منطبق و از همديگر متمايز مي‌شوند. موفقيت و عدم موفقيت مناطق امروزه در عملياتي‌كردن همين ويژگي‌ها خلاصه مي‌شود. بر همين اساس مناطق آزاد موفق دنيا اهداف خود را براي دستيابي به رشد مركب سالانه تعيين مي‌كنند.