مریم اکبرپور روز روابط‌عمومی و ارتباطات، فرصتی است برای نگاهی منصفانه به حرفه‌ای که گاه در سایه می‌ماند، اما نقش آن در مدیریت افکار عمومی انکارناشدنی است.این روز، نه روز جشن که روز تأمل است. روزی برای یادآوری همه‌ی آن‌چه می‌گوییم و آن‌چه درموردش ناچار به سکوتیم.برای کسی مانند من که هم در رسانه فعال […]

مریم اکبرپور

روز روابط‌عمومی و ارتباطات، فرصتی است برای نگاهی منصفانه به حرفه‌ای که گاه در سایه می‌ماند، اما نقش آن در مدیریت افکار عمومی انکارناشدنی است.این روز، نه روز جشن که روز تأمل است. روزی برای یادآوری همه‌ی آن‌چه می‌گوییم و آن‌چه درموردش ناچار به سکوتیم.برای کسی مانند من که هم در رسانه فعال بوده و هم سال‌ها در روابط عمومی سازمانی و خصوصی تجربه اندوخته، این روز یادآور مسئولیت سنگین و پیچیدگی‌های این جایگاه است و البته بیشتر از آن‌که یادآور «ارتباط» باشد، یادآور «تنهاییِ» این حرفه است.
رسانه و روابط عمومی: دو بال ارتباطات
در رسانه، اصل بر انعکاس بی‌طرفانه و شفاف حقایق است، حال آنکه روابط‌عمومی موظف است منافع سازمان را نیز در نظر بگیرد. این تفاوت، نه ضعف که نشان‌دهنده‌ی ماهیت متفاوت این دو حرفه است. روابط‌عمومی‌ای موفق است که بتواند میان انتظارات ذی‌نفعان و حقوق عمومی تعادل ایجاد کند؛ کاری که به مهارتی بالا و درکی عمیق از فضای ارتباطی نیاز دارد.
کار بی‌زمان، خستگی بی‌صدا
روابط عمومی، حرفه‌ای بی‌زمان و بی‌تعطیل است. گاه یک پاسخ به‌موقع یا سکوت حساب‌شده می‌تواند از بحرانی بزرگ جلوگیری کند. فشار کاری این حوزه تنها جسمی نیست؛ گاه سنگینی مسئولیت تصمیم‌گیری درباره‌ی آنچه گفته می‌شود یا نشود، بار روحی مضاعفی بر دوش متخصصان این حوزه می‌گذارد.
سکوت، گاه هنر است
در روابط عمومی، هر سکوتی به معنای بی‌تفاوتی نیست و هر گفت‌وگویی لزوماً بیان تمام واقعیت نیست. گاه سکوت، تاکتیکی حرفه‌ای برای حفظ مصالح بزرگ‌تر است، و گاه گفت‌وگو، راهی برای ایجاد اعتماد. هنر روابط عمومی‌کار، تشخیص این مرز ظریف است؛ اینکه بداند چه زمانی باید سخن گفت، چه زمانی باید شنید، و چه زمانی سکوت، بهترین پاسخ است.
روابط عمومی: پل یا دیوار؟
آیا روابط عمومی باید تنها مدافع سازمان باشد، یا پلی شفاف میان سازمان و مردم؟ پاسخ به این پرسش ساده نیست، اما چیزی که روشن است این است که روابط عمومی موفق، روابط‌عمومی‌ای است که صداقت را فدای منافع کوتاه‌مدت نکند. اعتماد عمومی سرمایه‌ای است که یک‌بار از دست برود، بازسازی آن دشوار خواهد بود. امروز را حضور تمامی دوستان و همکارانم در حوزه روابط‌عمومی تبریک می‌گویم؛ به آن‌هایی که در سکوت و گفت‌وگو، مسئولیت‌شناس و حرفه‌ای عمل می‌کنند. امیدوارم این روز، فرصتی باشد برای گفت‌وگو درباره‌ی چالش‌های این حرفه و یافتن راه‌هایی برای تقویت اعتماد عمومی، زیرا در نهایت، روابط‌عمومیِ موفق، روابط‌عمومی‌ای است که هم به سازمان وفادار باشد و هم به مردم.