سیدرضا هاشمی‌زاده/گردشگری دریایی و ساحلی یکی از مهم‌ترین شاخه‌های صنعت گردشگری است که نقشی محوری در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها ایفا می‌کند. این صنعت نه تنها فرصت‌های تفریحی فراهم می‌آورد، بلکه از طریق ایجاد اشتغال، جذب سرمایه و تقویت زیرساخت‌ها، به رشد پایدار و ارتقای کیفیت زندگی جوامع محلی کمک می‌کند. با این حال، دستیابی به حداکثر فواید، نیازمند برنامه‌ریزی صحیح و مدیریت پایدار است تا توازن میان بهره‌برداری و حفاظت از منابع طبیعی حفظ شود.
دکتر هدایت الله نیکخواه، عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان، تأکید می‌کند که گردشگری ساحلی و دریایی از طریق چند کانال اصلی به توسعه اقتصادی کمک می‌کند.به گفته دکتر نیکخواه ، این نوع گردشگری فرصت‌های شغلی متنوعی را در بخش‌های خدماتی و پشتیبانی ایجاد می‌کند. این فرصت‌ها شامل حوزه‌هایی چون هتل‌داری، رستوران‌ها، حمل و نقل دریایی (کشتی‌ها و قایق‌ها)، راهنمایان گردشگری، صنعت تفریحات آبی (غواصی، جت اسکی و قایقرانی)، و همچنین صنایع پشتیبانی مانند تولید و فروش سوغاتی‌ها و لوازم ورزشی دریایی می‌شود.به نطر این استاد دانشگاه، توسعه زیرساخت‌های مرتبط با این صنعت مانند هتل‌ها، رستوران‌ها، بنادر، اسکله‌ها و سایر تأسیسات، موجب تقویت اقتصاد محلی شده و محرکی برای جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی است. رونق گردشگری دریایی و ساحلی، رشد صنایع مختلفی مانند حمل و نقل، غذا و نوشیدنی، پوشاک، خدمات درمانی، هنر و صنایع دستی، و بازاریابی و تبلیغات را به دنبال دارد .

گردشگری ساحلی و دریایی، فراتر از ابعاد اقتصادی، به توسعه اجتماعی و فرهنگی نیز کمک شایانی می‌کند استقبال گردشگران از فرهنگ و جاذبه‌های محلی، موجب افزایش انگیزه و افتخار مردم می‌شود. این امر جوامع محلی را برای حفظ و ارتقای فرهنگ و محیط زیست خود ترغیب می‌کند.تعامل گردشگران با مردم بومی به تبادل فرهنگی کمک کرده و منجر به ترویج تنوع فرهنگی و آگاهی از سبک‌های زندگی مختلف می‌شود. این تعاملات باعث تقویت درک و فهم خرده فرهنگ‌های مختلف از یکدیگر می‌گردد. ایجاد فرصت‌های شغلی در گردشگری، مستقیماً به بهبود سطح معیشت و کیفیت زندگی مردم کمک می‌کند. همچنین، این صنعت با تکیه بر اکوسیستم‌های طبیعی مانند سواحل و جزایر، می‌تواند به حفظ و نگهداری منابع طبیعی و فرهنگی منجر شود.
استان هرمزگان، با خطوط ساحلی طولانی و جزایر متعددی که سواحل شنی زیبا دارند، پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک مدل اقتصاد گردشگری پایدار را داراست. با این حال، دو چالش مهم مانع شکوفایی کامل این پتانسیل شده است.
سرازیر شدن فاضلاب‌ها به سمت دریا و مخلوط شدن آنها با آب‌ها، لذت بردن از سواحل را محدود می‌سازد و تهدیدی برای محیط زیست است.ساختن ساختمان‌های تجاری یا خصوصی به طور مستقیم در سواحل، دسترسی مردم به مناطق ساحلی را محدود می‌کند.برای استفاده حداکثری از پتانسیل‌های طبیعی هرمزگان، نیاز به اقدام قاطع مسئولین است. این اقدامات شامل فعال شدن دستور منع ساخت و ساز در سواحل و جلوگیری از مالکیت زمین‌های مستقیم روی دریا، بررسی جدی سواحل از نظر ماهیت و مالکیت،
احیای سواحل جدید در مکان‌های مناسب و باز کردن آنها به روی مردم است .
فرصت‌های هرمزگان از نظر طول سواحل و دارا بودن تعداد زیادی جزایر با موقعیت گوناگون، این استان را به منبع جذابی برای گردشگری داخلی و خارجی تبدیل کرده است. این پتانسیل تنها با مدیریت پایدار و حل چالش‌های زیست‌محیطی و قانونی به ثمر خواهد نشست.