سید حمید کلانتری/متاسفانه عملکرد صداوسیما با صرف هزینه‌های هنگفت و کسب درآمدهای بالا از مسیر تبلیغات کالاهای مصرفی، در جذب مخاطب بسیار ضعیف بوده است. علت اصلی آن تفکر غلط مدیران و سیاستگذاران این سازمان ملی و فرهنگی بزرگ است که نگاه و تفکری انحصارگرایانه و تنگ نظرانه نسبت به مسائل دینی، فرهنگی، اعتقادی، اجتماعی و سیاسی دارند.
صدا و سیما از نظر سیاسی نمایندگی درصد محدودی از جامعه شاید کمتر از ۲۰ درصد را عهده‌دار شده است که معتقدند جامعه مستمراً باید در حال جنگ، دفاع، مبارزه، شهادت طلبی یا مقاومت در مقابل ژیم‌های ظالم جهان باشد و بر این اساس دائماً بر طبل دشمنی با انواع و اقسام ظلم‌ها و نابرابری‌های عالم می‌کوبد و البته بر موارد مشابه در داخل چشم می‌پوشد. یک دزدی یا فساد کوچک فلان کشور غربی را با آب و تاب منتشر می‌کند، اما از کنار فسادها و اختلاسهای بزرگ در داخل، به راحتی می‌گذرد و طرح هر اندیشه و نظری غیر از خود را نادرست و محکوم به طرد می‌داند. به همین دلیل تحلیل‌ها، گزارش‌ها، اخبار و مطالبی که منتشر می‌سازد، نوعاً جهت دار، تکراری، یکنواخت و کلیشه‌ای شده و در نتیجه بسیاری از اقشار جامعه، به اخبار و مطالبش اعتماد نمی‌کنند و برای کسب اخبار صحیح به رسانه‌های خارجی و اخبار منتشره در فضای مجازی مراجعه می‌کنند که آنها هم باز دچار اختلال‌های خبری هستند.
اما رویکرد فرهنگی و دینی صدا و سیما این است که خود را در قبال هدایت مردم از گمراهی به سمت دین و معنویت و قیامت و رفتن آحاد جامعه به بهشت مسئول می‌داند و البته برداشتش از دین و اعتقادات مذهبی هم عمدتاً یک برداشت قشری و ظاهری است و بیشتر به مناسک و تظاهرات دینی محدود می‌شود. عشق صدا و سیما در این است که انواع و اقسام مجالس مداحی را هر چقدر پرشورتر و پرآشوب‌تر به تصویر بکشد، تلاش کند هاله‌ای از غم و اندوه مستمرا بر روحیه آسیب دیده جامعه از انواع و اقسام مشکلات اقتصادی، معیشتی و امنیتی بکشاند. آیا مسئولان صدا و سیما واقعا نمی‌دانند که اگر از مطلب یا موضوعی بد دفاع کنند، عملاً آن را می‌کوبند و مردم را از آن زده می‌کنند؟

به همین یک قلم فعالیت صدا و سیما در زمینه اربعین بنگریم: از بیش از یک ماه قبل مقدمات راهپیمایی را با انواع و اقسام خبرها مطرح و مرتب تلاش می‌کند جامعه را از مسائل جاری و حرف‌های اساسی به سوی چگونگی رفتن به کربلا، دریافت ارز مسافرتی، چگونگی فعالیت موکب‌ها و زمان‌هایی که در خدمت راهپیمان هستند متوجه سازد و بخش زیادی از اخباری که منتشر می‌کند در این زمینه است. مردم در این شرایط وقتی یک نوع خبر را چند بار می‌بینند، کانال تلویزیون را عوض می‌کنند، ولی باز به شکل دیگر در سایر شبکه‌ها هم همین موضوع را مشاهده می‌کنند، به ناچار با عصبانیت و ناراحتی تلویزیون را خاموش می‌کنند.قطعا مردم ما همه به عزاداری امام حسین ارادت دارند وعشق وارادت خودرا در تاسوعا وعاشورای حسینی با شکوه تمام نشان میدهند،اما با دولتی وحکومتی کردن آن،انهم باشیوه های افراطی مخالفند،خوبست در موضوع عزاداری به نظر عالم بزرگ شیعه سید ابن طاووس صاحب کتاب ارزشمند لهوف توجه کنیم که می‌گوید مراسم عزاداری ما تا عصر عاشورا پایان میابد،چرا که جامعه به شادی ونشاط نیاز دارد.وایکاش،صدا وسیما درکنار نوحه خوانیها وعزاداریهای گسترده به معارف دین و تحلیل‌های درست از قیام حسینی هم می پرداخت واز اندیشه ها وکتب شهید مطهری،استاد شهیدی ودکتر شریعتی هم استفاده می‌کرد.
یا زیرنویس‌های شبکه خبر و جدیدا سایر شبکه ها مرتب اخبار جنگ و درگیری و خونریزی و جان باختن کودکان و زنان در غزه است. یا فیلم و گزارش پخش می‌ کند و دوباره به عناوین دیگر مثل نصرالله، پاورقی، سوره و امثالهم این مطالب تکرار می‌شود. تحلیلگران اجتماعی سیاسی صدا و سیما را هم نوعاً نیروهای جوان که عمدتاً به نظر می‌رسد فارغ التحصیل یک دانشگاه هستند شکل می‌دهند که تحلیل آنها پیشاپیش روشن است و نیاز به گوش دادن ندارد. لازمست توجه شود که ملت بزرگ ایران در جنگ ظالمانه ۱۲ روزه پایداری با شکوه ویکپارچه خود را حول محور دفاع از ایران بخوبی نشان دادند،اما این شیوه های مصادره به مطلوب ومحدود نگر با گرایش سیاسی خاص صدا وسیما موجب زدگی ملی می‌شود.
متاسفانه علی رغم بارها انتقاد، صدا و سیما همچنان بر طبل انحصارگرایی و گزینش افراد خاص و محدود برای میزگردها و گفتگوهای خبری ادامه می‌دهد و قالب افرادی که در این میزگردها شرکت می‌کنند به نحو سبکی مطالب یکدیگر را تکمیل و تایید می‌کنند و کمتر دیده می‌شود دیگری نظرش را نقد یا نقض کند.

این شیوه ها باعث از دست دادن بسیاری از مجریان وهنرمندان توانا شده است
در این شرایط چه انتظاری می‌رود که صدا و سیما بتواند کل جامعه را مخاطب خود قرار دهد؟ ای کاش این نهاد ملی را یک مدیر و کادر مدیریتی فراجناحی، اندیشمند و متخصص در مسائل فرهنگی و رسانه ای مدیریت می‌کرد تا با جذب هنرمندان شایسته و توانا و نه طرد آنها، جذب صاحب نظران توانا در مباحث مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در برنامه‌های گوناگون و تولید فیلم و سریال‌هایی با حال وهوای جذاب در مسائل واقعی جامعه متحول ‌شود و این گونه جامعه را دوقطبی یا چندقطبی نمی‌کرد، بلکه همراه با سیاست‌های اصولی اداره امور کشور به وحدت و وفاق ملی کمک می‌کرد و همه مردم سلایق مختلف خود را در برنامه‌های این رسانه بزرگ می‌دیدند و جایی برای شنیدن و دیدن اخبار و تحلیل‌های درست، منصفانه و صادقانه، نه با جهت‌گیری‌های خاص پیدا می‌کردند.
انتظار می‌رود با تغییر رویکرد در شورای‌عالی امنیت ملی و انتخاب متفاوت دبیر شایسته آن، شاهد تغییر در سیاستها، جهت‌گیری‌ها و برنامه های رسانه ملی با تاکید بر توجه به منافع ملی و جلب رضایت اقشار گوناگون بویژه جوانان باشیم.
۱۷ مرداد.روز مبارک خبرنگار