۱٫ مسعود پزشکیان رییس جمهور منتخب ایران همزمان با آغاز کار خود، بی برو برگرد روزهای سختی پیش رو دارد. چه بخواهد چه نخواهد او اسب زین کرده آماده تحویل نخواهد گرفت، بلکه کوهی از مطالبات پیش روی مرد ریش سفیدی است که می خواهد اندک سهمی در کاهش التیام این روزهای سخت مردم داشته باشد. البته پزشکیان قول داده برخلاف دولت های گذشته با اخذ نظرات کارشناسان درمسیری درست قدم بردارد. حال سوال اینجاست که او چقدر می تواند در این مسر توده مردم و افکار عمومی را همراه خود سازد؟
۲٫ رسانه بعنوان حلقه واسطه بین دولت و مردم نقش مهممی در تحقق برنامه پیش روی پزشک ایران دارد. پزشکیان و مشاوران او باید نیک بدانند همراهی مردم می تواند سهم بزرگی در تحقق شعارهای دولت داشته باشد. بارها در در سفرهای انتخاباتی از سهیم شدم مردم در برنامه های دولت سخن گفته شده، پس چه ابزاری مانند رسانه می تواند به او کمک کند. نقد حاکمیت و آزادی بیان دو مقوله مهمی هستند که اگر دولت پزشکیان به رسانه ها عیدی دهند بی شک خیلی نزدیک دولت چهاردهم می تواند برگ برنده های خود را رو کند. وقتی پای رسانه در میان باشد، هر گونه تخلف، چه سهوی و چه عمدی که منافع مردم را به خطر بیندازد برای متخلف گران تمام می شود. این همان شعار پزشکیان است که می تواند از ابزار رسانه بعنوان یک بازوی محکم اجرایی بهره ای دوچندان بگیرد.

۳٫ دولت پزشکیان البته مسیر سختی هم با منتقدان بی انصاف خود دارد. منتقدان بی انصاف او در طی این سالها با سرمایه گذاری های عجیب و غریبی که داشته اند بسیار قدرتمند شده اند. چه که از هنوز دولتی که شروع به کار نکرده با ارسال پارازیت های سهمگین این پیام را منتقل کرده اند که پزشکیان کار راحتی پیش رو ندارد. دولت منتخب اگر از همین ابتدا نتواند در تهیه و تدوین پیوست های رسانه ای خود خوب برنامه ریزی کند حتما با موج های رسانه ای مخالفان و از طرف دیگر انتظارات افرادی که به هر امیدی رای داده بوده اند به آتشفشان گداخته ای تبدیل می شود که دیگر هیچ راه بازگشتی ندارد.
۴٫ سرمایه گذاری رسانه ای و بهره گیری از مشاوران رسانه ای از همین امروز برای پزشکیان ضرورتی بس مهم است. از آنجایی که رسانه ها نقش بالقوه معناداری در شکل گیری ادراک و افکار افراد و آحاد جامعه بازی می نمایند، توجه به آن و سـیاستگذاری در فرآیـند توسعه واتخاذ استراتژی های مناسب با نگرش چهار ساله به مطالبات و تحقق های مردمی، از اهمیت اساسی برخوردار است. رسانه ها، حکم آینه را ندارند؛ بلکه نقش نورافکن و نقش بالقوه معناداری در شکل گیری ادراک و افکار بازی می کنند به طوریکه به اعتقاد کارشناسان رسمی ارتباطات باید سعی کنیم تا این دیدگاه را دردولت ایجاد کنیم که دسترسی به اطلاعات از طریق رسانه‌ها مانند آب و غذا و هوا، جزو ضرورت‌های حیات ماست و همانطور که اگر به کسی آب و غذا نرسد، می‌میرد.