“بهره گیری از تمام ظرفیت های دریایی با محوریت مناطق آزاد “

🖋محمد وكيلي

کشور ما با برخورداری از صدو نود هزار کیلومترمربع پهنای دریا و پنج هزار و هشتصد کیلومتر نوار ساحلی جنوبی و شمالی، چهل درصد از مرزهایش را سواحل دریایی تشکیل می‌دهد.
با این ظرفیت اما در میزان استفاده از این نعمت‌های خدادادی موفق نبوده ایم و در رتبه آخر جهان قرار داریم.
این درحالی است که این مناطق با برخورداری از اهمیت ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک و ژئوپولتیک در مقیاس جهانی و منطقه ای به عنوان یکی از مهمترین نواحی ارزشمند سیاسی اقتصادی جهان به شمار می رود و می‌تواند با توسعه مناسب نقش اقتصادی و سیاسی بالایی در سطوح منطقه و جهان ایفا کند.
با توجه به مزیت راهبردی خلیج فارس، تنگه هرمز و دریای عمان در تبادلات تجاری، اتخاذ راهبرد دریامحور می‌تواند نقش تعیین کننده ای در روند صادرات ترانزیت و اقتصاد این منطقه داشته باشد. از جمله مواهب و پتانسیل دیگر این سواحل، می‌توان به منابع باد، نور خورشید، جذر و مد، امواج دریایی در تولید انرژی های نو اشاره کرد. مضافاً با توسعه زیرساخت‌ها می‌توان ظرفیت‌هایی مانند صنعت آب شیرین کن، تعمیر و نگهداری کشتی‌های اقیانوس پیما، صنعت حمل و نقل بار مسافر، بانکرینگ، صنعت گردشگری، پرورش ماهی در قفس، توسعه ورزش‌های دریایی و سایر صنایع دریایی را فعال کرد. بهره¬گیری از این قابلیت‌ها و توسعه این صنایع می‌تواند رونق اقتصادی، تولید ملی، اشتغال و رفع محرومیت را در پی داشته باشد.
در این راستا مناطق آزاد از جمله کیش، قشم و چابهار با توجه به قابلیت ها و ظرفیت های قانونی و قرار گرفتن در قلب عرصه¬های آبی می‌توانند ارائه دهنده الگوی توسعه و بهره¬گیری از تمام ظرفیت‌ها منوط به احراز شرایط زیر در دریا باشند.
۱- این مهم مطالبه ملی شود.
۲- ماده ۶۵ قانون مناطق آزاد به طور کامل اجرا شود.
۳- فرآیندهای سرمایه گذاری تسهیل، کوتاه و بی اطاله شود.
۴- بسته های مشوق سرمایه گذاری بر اساس آمایش سرزمین ایجاد شود.
جای امیدواری است که با عنایت به موارد بالا این ظرفیت خدادادی فعال شود. اقتصاد ایران اگر یک راه نجات داشته باشد التفات تام به دریا و ظرفیت‌های آن است. اقتصاد ما از راه دریا می‌توان احیاء شود!